Escura, la nueit

Escura, la nueit. 2017. Joan Loís Lavit. Letras d’Òc

En temps de l’Empèri roman, dens un vilatge de la montanha pirenenca, un gojat qu’ei iniciat aus secrets deus Dius antics. Un còp enviat en país romanizat, dens l’arribèra, ua ataca de barbares que capvira la soa existéncia. Dab quauques companhs, que van perseguir dinc au Rin los barbares tad arrecaptar lo tesaur panat. La quista que serà longa, mauaisida, dab un haish de suspresas, mes que s’i van escàder.
Totun, quan lo gojat torna tà casa, tot qu’a cambiat en vilatge : los dius antics, la lenga vielha e van poder subervíver aus mudaments deus temps ?
Un gran roman istoric qui ei de bon léger dinc au cap.