Contes libertins e faulas amorosas

Contes libertins e faulas amorosas

Robèrt Lafont

Romancièr dempuèi 1951 (Vida de Joan Larsinhac) dins totes los biaisses que pòt cargar la roman, genre de las cent caras, Robèrt Lafont es pas solament l’autor de libres de la respiration bèla e ampla coma La Festa. Es tanbèn, e aquò se sap plan per qual a legit La primiera persona (Fédérop, 1978) o Lo Decameronet (Vent Terral, – 1983), un mèstre de la novèla, aquel genre que, coma una miniatura, i sabon caupre totes los secrèts mai escurs de l’arma e del mond.
Amb aqueles Contes libertins e faulas amorosas, aquí doas garbas de set istòrias d’umor e d’amor, seguidas d’una brèva escorreguda del gaubi picaresc, que serà benlèu vista coma la risolièra e ça que la plan grèva finida d’aquesta nòva aventura narrativa.
I trobam un escrivan a la cima de son mestièr dels mots e de las istòrias, tot al plaser de contar e d’entraïnar amb el son legeire dins lo laberint de sa fantasiá. Mas al fons d’aqueles caminets ont se pèrdre e se divertir, velha, discrèta e sempre a faire sa gacha, la preséncia escura de la faula primièra e darrièra de totas las autras, just a ras del nonrés.

Trabucaire