Josafat

Josafat

Prudenci Bertrana

Traduccion de Jaume Figueras

Josafat, qu’a sa parucion en 1906 levèt un brave rambalh, conta las amors estrambordadas de Josafat, lo reguèrgue campanièr de la catedrala de Girona, innocent e brutal, e Joseta, la filha abramada de plasers que n’a son confle, de se languir al bordèl, e cèrca dins los braces de Josafat d’i sadolar sa fam inabenabla. L’istòria, d’un requist e sorne erotisme qu’a son moment trebolèt pro de legeires, se passa dins lo recinte sacrat de la catedrala e marida d’elements folclorics e mai romantics —coma Notre-Dame de Paris, lo roman de Victor Hugo— ambe lo decadentisme malautís e crudèl que trauquèt la sensibilitat europenca sus la tombada del sègle. Escrich dins una lenga druda e galharda qu’òm etiquetèt de «lenga mascla», Josafat es vengut un classic, a costat d’Els sots feréstecs (1901), de Raimon Casellas; Drames rurals (1902) e Solitud (1905), de «Víctor Català», o Marines i boscatges (1904), de Joaquim Ruyra.

ISBN: 978-84-9779-983-6

104 paginas