Florian Vernet participa al nòstre Club de Lectura

Lo divendres 25 d’octobre participèrem a l’onzena session del Club de Lectura, en format presencial e virtual. Lo libre que legiguèrem foguèt Vidas e engranatges, de Florian Vernet. Aguèrem la chança de comptar amb la participacion virtuala de l’autor, çò que rendèt una session fòrça especiala. Totes los membres del Club de Lectura poguèron exprimir a l’autor lo plaser qu’aviam pres en legir son òbra e lo mercejar per las responsas a totas las questions que li pausèrem.

Comencèrem coma totjorn per expausar la biografia de l’autor:

Florian Vernet nasquèt en 1941 dins una familha que l’occitan de Besièrs s’i barrejava amb lo lengadocian meridional. Es un lingüista, pedagòg e escrivan occitan. Foguèt professor d’occitan a l’Universitat Pau Valèri de Montpelhièr abans de prendre la retirada en 2006. Es tanben un dels membres de l’Acadèmia Occitana-Consistòri del Gai Saber e a l’encòp del conselh lingüistic del Congrès Permanent de la Lenga Occitana.

Pròsa:

    • Romans policièrs

1992 : E Freud dins aquò?

1993:  My name is Degun

1994 : Suça-sang connexion, IEO « Crimis ». 

1995 : Ont’a passat ma planeta?

1997 : Popre ficcion : Roman cosmico-marselhés, IEO « Crimis ».

2020 : Metaf(r)iccions a Collisioncity

2020:  Collisioncity

2022: 666 – E avisa-te que soi pas Nostradamus

    • Recuèlhs de novèlas

1976 : Qualques nòvas d’endacòm mai, IEO « A tots ».

1991 : Miraus escurs e rebats de guingòi, IEO « A tots ».

2004 : Vidas e engranatges, IEO « A tots ».

2013 : Fin de partida, Béziers, IEO Lengadòc

2022:  Cronicas del diluvi

    • Romans barrocs

2007 : J@rdin de las delícias.com. IEO « A tots ».

2016 : La nau dels fòls

2018 : Cachavièlha psicomotritz

    • Contes pels dròlles

2008 : La princessa Valentina e autres contes, livre-disque, CRDP de Montpellier.

2013 : Lo grand secret de las bèstias e autres contes, livre-disque, CRDP de Montpellier.

2018 : Contes a rebors

Aisinas lingüisticas:

1996 : Petit lexique du provençal à l’époque baroque, Institut d’Études Niçoises / CEO Montpellier.

2001 : Comèdias provençalas / Comédies provençales de Gaspard Zerbin, tròces causits, Biarritz, Atlantica.

2002 : Dictionnaire grammatical de l’occitan moderne, Montpellier, CEO-PULM.

2005 : Vocabulaire thématique français-occitan, Montpellier, CEO-PULM.

2006 : La perlo dey musos et coumedies prouvensalos de Gaspard Zerbin, édition critique, Montpellier, CEO-PULM.

2007 : Que dalle! Quand l’argot parle occitan, IEO-IDECO.

2014 : Petit guide insolent des mots occitans passagers (clandestins) du français, Béziers, IEO Lengadòc.

Contunhèrem amb la lectura del fragment d’un poèma  publicat dins Lo radèu de la Medusa (1989) revirat al catalan per Dolors Català

Vidas e engranatges es un recuèlh de 24 nòvas urbanas, descabestradas, que nos parlan de la vida dels barris de Marselha. Amor, umor, violéncia, sèxe, alcoòl, musica, caumatge, dròga, veituras e erotisme. Un fuòc d’artifici de literatura populara dins una lenga modèrna e nerviuda ont aprenèm que lo paradís (se n’i a un) es pas dins las banlègas.

Florian Vernet nos expliquèt que comencèt a escriure perque, coma professor d’occitan, aviá pauc de material disponible. Son primièr libre li causèt fòrça problèmas e criticas pel tema que causiguèt:  èran pas de dracs e de personatges meravilhoses. Quitament Robèrt Lafont critiquèt aqueste libre, encara que mai tard cambièt d’opinion e fin finala el tanben causiguèt temas aital pels sieus libres. Vernet recebèt una demanda per escriure un fulheton per una revista. Coma coneissiá los còdis dels romans policièrs, decidiguèt d’escriure amb un estil simplificat, amb una lenga accessibla e fòrça d’argòt. Sens èsser tròp academic.

Vernet contèt que aviá fòrça legit e que sos libres reflectisson sovent çò qu’a viscut amb un aspècte fòrça personal. Per el, lo títol engranatges representa tot çò que condiciona e constrenh la societat en general.

Jaume Figueras metèt en evidéncia lo trabalh de Vernet sus la lenga e sos temas. Sostenguèt que dins qualques contes escriches a la primièra persona los personatges son sovent de solitaris. Tanben que qualques contes, coma «Marian» e «Menina», son plan emotius e pertocants mentre que d’autres son sarcastics, benlèu per poder afrontar las dificultats de la vida vidanta. I a encara los contes meta-literaris, que tractan de la comunicacion amb l’autre monde.

Vernet considèra que per dominar la lenga e poder escriure de libres cal madurar, aver legit fòrça e aver plan trabalhat la lenga. Participa a de talhièrs d’escritura per ajudar los joves, encara que es mòstra sceptic sus la traduccion.

Respondèt a totas las questions dels participants coma quand li demandèron cossí aviá aprés  l’occitan: diguèt que durant son enfança, qu’èra sa lenga mairala. A la question de perqué escriviá en provençal e lengadocian, expliquèt qu’èra acostumat a passar d’un dialècte a l’autre, mas que çò qu’escriviá ara era una prepausa d’estandard. Sus la question de las interpretacions del tèxt que fan los lectors, afirmèt que, un còp publicat, lo tèxt aparten pas pus a l’autor mas al lector.

Enfin contèt quina es la situacion desastrosa de  l’ensenhament de l’occitan a l’escòla, en insistent sus lo fach que cada lenga representa presentacions diferents del monde, e pausèt coma exemple las diferéncias fondamentalas entre la sintaxi del francés e de l’occitan.

E ben, aquò es tot çò que remembrem d’aquesta tras que interessanta session amb Florian Vernet!

La session venenta del Club de Lectura serà lo divendres 20 de decembre e legirem lo libre Seme de hemna de Tòni Escala.

Dolors Català e Esther Lucea

Coordinadores del Club de Lectura

• Category: General